Sobota 22 Mar 2008, 23:21
Sat 22 Mar – Teitur, Helgi Jonsson
Gisteren stuurde ik nog een mail naar Mishmash met onderwerp 'TOoOoEeEeTEREN!!!', vandaag mochten we Teituren in de N9 in Eeklo, toch wel de fijnste villa van Vlaanderen!
In het voorprogramma Helgi Jonsson uit IJsland die zich stond te verontschuldigen voor de vele sad songs die hij speelde. Wat is dat toch met die N9? Willard Grant Conspiracy en Jason Merritt van Whip gingen hem al voor met bijna dezelfde bewoordingen, al had Willard wel een fles whisky bij, ter compensatie, voor het publiek. Helgi bewees dat hij ook solo als singer-wongwriter zijn mannetje staat en was wat blij dat er eens een piano op het podium stond.
Na een korte pauze (ik zou het haast een speeltijd willen noemen, want het publiek was amper een klasje groot - ong. 30 personen - en daartussen zat dan ook nog An, een vroegere collega van de school waar ik ooit heb lesgegeven, wat een toeval om elkaar daar te ontmoeten) was het de beurt aan Teitur die z'n band meehad: Helgi Jonsson (backing vocals, trombone, gitarist, keyboards), de beeldschone jongedames Anna uit Zweden (keyboards, sax, backing vocals) en Unnur uit IJsland (zus van Helgi, cello, klarinet, backing vocals), Derek Murphy uit Atlanta (drums) en Mikael Blak uit Faroër (bas, contrabas), waar Teitur zelf ook uit afkomstig is. Zo kennen we al twee van de 48000 inwoners daar.
Teitur was hier om de nieuwe cd 'The Singer' voor te stellen.
Setlist
1. Your great book
2. Umbrellas in the rain
3. We still drink the same water
4. Don't let me fall in love with you
5. The girl I don't know
6. I run the Carousel
7. Legendary Afterparty
8. Catherine the waitress
9. Start wasting my time
10. Don't want you to wake up
11. Josephine
12. Waiting for Mars
13. Louis, Louis
14. One and only
SOLO en enkel zang
15. The Singer
BIS met Teitur en Mikael
16. Een nr in het Faroërs ...
Een heel gevarieerd concert is het geworden! Bij We still drink the same water werden sax, trombone en klarinet erbij gehaald. Don't let me fall in love with you werd begeleid met cello, glockenspiel en keyboard. Datzelfde keyboard liet het bij het nummer opgedragen aan Chris Whitley (die ook tweemaal in N9 heeft gespeeld) Legendary Afterparty afweten. Een Apple die gereset moet worden, het kan ook! Of was het doordat men zich net had voorzien van een frisse pint bier?
De partysong Catherine The Waitress (ik hoor flarden Architecture in Helsinki) en Start Wasting My Time brachten vaart in het optreden om meteen daarna een solo te spelen, Don't Want You To Wake Up.
Een nummer dat ze enkel bij volle maan (als we Teitur mogen geloven) - en dus ook vanavond - speelden was Waiting For Mars. De bindteksten waren vaak best grappig. Eentje: "Everyone knows how people change when there's a full moon" … … stilte_in_het_klasje … geen_reactie … … dus vervolgt Teitur, die op z'n minst een 'Yeah!' had verwacht: "Most cultures know that!"
Afsluitend bracht Teitur alleen met zijn stem een nieuw nummer met grappige tekst, de titeltrack van de nieuwe cd The Singer.
Op verzoek werd als bis nog een lied in het Faroërs gebracht. Is dat een geldig excuus om de titel ervan niet te kennen?
De N9 heeft me weer eens niet ontgoocheld. In deze villa in Eeklo vallen vaak de meest intieme concerten te beleven.
Zie ook zijn place op MySpace.