Biografia
The Jam - brytyjski zespół nowofalowy z Woking, jeden z głównych przedstawicieli nurtu mod revival. Istniał w latach 1977-1982.
Początkowy skład The Jam to:
Paul Weller - wokal, gitara
Bruce Foxton - gitara basowa, wokal
Rick Buckler - perkusja
Steve Brookes - wokal, gitara
Ten ostatni jednak szybko pożegnał się z zespołem, a pozostałe trio zdecydowało się na występy w Londynie. Dzięki temu grupa szybko stała się znana w środowisku muzycznym i w 1977 roku podpisała swój pierwszy kontrakt z wytwórnią Polydor.
W okresie swojej aktywności byli jednym z najpopularniejszych zespołów - aż 18 singli z rzędu trafiło na brytyjską listę Top 40, cztery z nich dotarły zaś na sam szczyt. Ciekawostką jest fakt, że dwa z nich ("That's Entertainment" i "Just Who Is the 5 O'Clock Hero?") nie były wydane w Wielkiej Brytanii a do sprzedaży trafiły z importu. Do dziś są najlepiej sprzedającymi się w historii singlami pochodzącymi z importu.
Muzycznie poruszali się po wielu stylach - punk rock, brytyjska inwazja, amerykański soul, muzyka mods a nawet brytyjska psychodelia. Ich twórczość miała nieoceniony wpływ na wiele uznanych gitarowych brytyjskich zespołów pop, od The Smiths w latach 80. po ikony britpopu Oasis i Blur. W Stanach, gdzie choć nie byli szeroko znani, wpłynęli na takie zespoły jak Green Day, do dziś pozostając jednym z najbardziej wpływowych zespołów wszech czasów z Wielkiej Brytanii.
To właściwie wyłącznie dzięki The Jam na początku lat 80. miało miejsce odrodzenie ruchu modsów, zwłaszcza w USA, gdzie grupa zdobyła wielką popularność w kręgach subkultury mods i po dziś dzień cieszy się tam niezachwianym uznaniem. Lider grupy, Paul Weller pieszczotliwie nazywany jest określeniem "modfather" (ojciec chrzestny modsów) i uważany jest za duchowego przywódcę modsów od wczesnych lat 80. Pomimo ogromnej popularności w swojej ojczyźnie jak i w całej Europie oraz innych częściach świata, The Jam nie osiągneli komercyjnego sukcesu w USA, uzyskując jednak status grupy kultowej.
The Jam grali energetyczne, demaskatorskie piosenki pop w wyraźnie brytyjskim klimacie, scenicznie prezentując szykowny wizerunek modsowy. Wszyscy trzej członkowie byli znakomitymi muzykami i wszyscy wydatnie przyczynili się do brzmienia grupy. Weller pisał i śpiewał praktycznie wszystkie oryginalne kompozycje grupy, rzeźbiąc ich dzwięki gitarą marki Rickenbacker. Basista Bruce Foxton wypełnił miejsce drugiego gitarzysty wnosząc dużo melodyjności swoim charkterystycznym stylem gry, będącym połączeniem mocy Johna Entwistle'a z szybkością i melodyką Paula McCartney'a. Jego łatwo wpadające w ucho partie basowe były podstawą wielu utworów, włącznie z hitami “Down in the Tube Station at Midnight”, “The Eton Rifles” i “A Town Called Malice”. Perkusista Rick Buckler grał z maksymalną energią Keitha Moona, lecz bez jego wirtuozerskich popisów a raczej miarowo i subtelnie wybijając rozbudowane rytmy.
Mimo tego, że zespół miał tylko trzech członków, The Jam wciąż uważa się za jedną z najenergetyczniej i najostrzej grających kapel w historii brytyjskiego rocka.
W październiku 1982 roku u szczytu sławy po wydaniu płyty "The Gift" Paul Weller postanowił rozwiązać zespół.
Dyskografia:
Albumy studyjne:
In the City (1977) #20 UK
This Is the Modern World (1977) #22 UK
All Mod Cons (1978) #6 UK
Setting Sons (1979) #4 UK, #137 US
Sound Affects (1980) #2 UK, #72 US
The Gift (1982) #1 UK, #82 US
Albumy koncertowe:
Dig the New Breed (1982) #2 UK, #131 US
Live Jam (1993) #25 UK
Kompilacje:
Snap! (1983) #2 UK
Compact Snap! (1985)
All The Choice Cuts (1990)
Greatest Hits (1991) #2 UK
Extras (1992) #15 UK
Wasteland (1992)
Beat Surrender (1993)
The Jam Collection (1996)
The Master Series (1997)
The Very Best of The Jam (1997) #9 UK
The Jam at the BBC (2002) #33 UK
The Sound of the Jam (2002) #3 UK
The Best Of The Jam - The Millennium Collection (20th Century Masters) (2003)
Gold (2005)
The Jam Story (2006
Zestawy box:
Direction Reaction Creation (1997) #8 UK
45 rpm: The Singles, 1977-1979 (2001)
45 rpm: The Singles, 1980-1982 (2001
Tribute album:
Fire and Skill: The Songs of the Jam (1999)
- The JAM to także nazwa estońskiego projektu Eurodance. Przeboje tego zespołu to "See 5" i "Olen elult kõik saanud".
Last.fm otagował tego wykonawcę tak samo jak rockowy The Jam.
Opisy wykonawcy w Last.fm są edytowalna dla każdego. Poczuj się autorem i umieść swoje informacje!
Całość tekstu udostępnionego przez użytkowników na tej stronie jest dostępna w oparciu o licencję Creative Commons Attribution-ShareAlike; zastosowane mogą być takżę dodatkowe warunki.