Odtwarzanie przez Spotify Odtwarzanie przez YouTube
Przejdź do wideo YouTube

Ładowanie odtwarzacza...

Scrobblujesz ze Spotify?

Powiąż swoje konto Spotify ze swoim kontem Last.fm i scrobbluj wszystko czego słuchasz z aplikacji Spotify na każdym urządzeniu lub platformie.

Powiąż ze Spotify

Usuń

Biografia

  • Urodzony

    18 marca 1964 (wiek 60)

  • Urodzony w

    Copperbelt, Zambia

Mieszanina czystego, potężnego wokalu i pięknie zaaranżowanego piano, z
płynącymi prosto z serca teksami, z lekkim dotykiem bitu i małą szczyptą
sarkazmu. Rozpocznij swoją podróż w głąb siebie z Rozallą Miller i jej nowym
albumem "Brand New Version".

Rozalla urodziła się i wychowała w Zimbabwe. Rozpoczęła swoja karierę
muzyczną w wieku 13 lat, śpiewając do utworów disco na pokazach mody. Jej
głos był tak porywający, że szybko stała się największą wokalistką w kraju.
W 1988 roku Rozalla po raz pierwszy stanęła na brytyjskiej ziemi, gdzie
zawiódł ją jej zniewalający głos. Tym samym otworzył się przed nią
ekscytujący świat muzyki. Jej pierwszym, ogromnym światowym hitem stał się
kawałek "Everybody's Free", torując jej drogę na parkiety największych
klubów. Scena, na której wówczas się znalazła, była jej wielkim marzeniem,
które uwielbiała i które do dziś stanowi bazę do jej dalszych działań.
Singiel "Everybosy's Free" zajął zaszczytne 6 miejsce w notowaniach UK
Singles Chart z 1991 roku, oraz 37 pozycje w notowaniu Billboard Hot 100
tego samego roku. Jednak jego kariera miała się dopiero zacząć. Do dnia
dzisiejszego ten swoistego rodzaju hymn, grany jest przez rozgłośnie radiowe
na całym świecie, zaś najwyższej klasy producenci wykorzystują go do kreacji
nowych przebojów. Kolejne dwa single "Faith (In The Power Of Love)" i "Are
You Ready To Fly" również odniosły ogromne sukcesy na brytyjskich listach
przebojów, zaś płyta wydana w 1992 roku zdobyła w Wielkiej Brytanii status
srebrnej, co na owe czasy było ogromnym osiągnięciem. Rozalla rozpoczęła
współpracę z Michaelem Jacksonem podczas jego trasy koncertowej "Dangerous",
gdzie jej występ otwierał wszystkie koncerty artysty.

Po krótkim okresie Rozalla nagrała kolejny singiel, tym razem stanowiący
motyw przewodni dla filmu Carlito's Way, "I Love Music", odnosząc kolejny
sukces na brytyjskich i amerykańskich listach przebojów w 1994 roku. Trzy
jej kolejne single "Baby", "This Time I Found Love" i "You Never Love The
Same Way Twice", również znalazły swoje miejsce na listach, co jednak nie
przełożyło się na ich międzynarodowy sukces.

Niestety te jest to tylko jedno ze spojrzeń na karierę Rozalli. Okrzyknięto
ją wielką divą muzyki Dance. Miało to jednak swoją cenę. W przemyśle
muzycznym zaczęto wywierać coraz większe naciski na jej twórczość. Zaczęto
jej mówić co ma śpiewać, jaki sposób, zaczęto komponować dla niej muzykę,
na którą nie miała wpływu i układać dla niej teksty, których nie chciała
śpiewać. Była jednak związana kontraktem, którego próba zerwania skończyła
się dla niej bardzo źle, okazało się bowiem, że wytwórnia posiada prawa do
całego jej materiału łącznie z jej przebojem. Marzenia o solowym albumie,
który byłby pełen dźwięków wypływających z serca, bez żadnych udziwnień i
fałszów, musiały zostać odłożone na długie lata, zaś jej druga płyta wydana
pod naciskami wytwórni, stała się kasową klapą.

Po latach zapomnienia i wykorzystywania jej twórczości, Rozalla powróciła na
Londyńską scenę z akustycznym albumem, takim, jaki zawsze chciała wydać.
Inspirowany twórczością Arethy Franklin, Barbary Streisand i Luthera
Vandrossa, został bardzo miło przyjęty zarówno przez dawnych fanów jej
twórczości, jak i nowe pokolenie słuchaczy.

Przy albumie Rozalla współpracowała z największymi muzykami, co doprowadziło
do powstania nastrojowych ballad, nasyconych potężnymi emocjami z lekko
soulowym zacięciem. Każdy z tekstów na nowej płycie zawiera szereg
doświadczeń artystki i dlatego wydaje się być tak bliski i tak realny, jak
tylko realna potrafi być muzyka.

Czy to oznacza, że Rozalla skończyła z dawną muzyką elektroniczną, która
doprowadziła do rozkwitu jej kariery? Jak sama mówi, lubi wspominać tamte
lata i dlatego co jakiś czas wypuszcza klubowe perełki jak choćby "Live
Another Life" z 2003 roku, zawierający tranowe brzmienia, wyprodukowany
wspólnie z Plastic Boy czy "All Or Nothing" stanowiący klubowy przebój 2005
roku.

Edytuj wiki

Nie chcesz oglądać reklam? Ulepsz teraz

Podobni wykonawcy

API Calls