Odtwarzanie przez Spotify Odtwarzanie przez YouTube
Przejdź do wideo YouTube

Ładowanie odtwarzacza...

Scrobblujesz ze Spotify?

Powiąż swoje konto Spotify ze swoim kontem Last.fm i scrobbluj wszystko czego słuchasz z aplikacji Spotify na każdym urządzeniu lub platformie.

Powiąż ze Spotify

Usuń

Biografia

  • Lata aktywności

    1980 – 2010 (30 lat)

  • Założono w

    Bordeaux, Gironde, Nouvelle-Aquitaine, Francja

  • Członkowie

    • Bertrand Cantat (1980 – 2010)
    • Denis Barthe (1980 – 2010)
    • Frédéric Vidalenc (1980 – 1996)
    • Jean-Paul Roy (1996 – 2010)
    • Serge Teyssot-Gay (1980 – 2010)

Noir Désir (fr. "mroczne pożądanie") - najbardziej znana francuska formacja rockowa końca XX wieku.

Zespół założyli w 1980 w Bordeaux Bertrand Cantat i Serge Tessot Gay, przyjaciele z lat szkolnych. Zespół nazywany jest "sumieniem Francji", a ich teksty poruszają takie tematy jak: kultura masowa, globalizacja, pacyfizm czy los emigrantów. Noir Désir jest kapelą grającą rocka alternatywnego, w którym można odnaleźć wpływy muzyki punk - takie jak zadziorność, bunt, sprzeciw, które zawierały pisane przez Cantata teksty, w których starał się zwracać uwagę na to, o czym inni bali się mówić - wyzysk, głupota, rasizm, krytyka polityków czy piętnowanie niesprawiedliwości.

Mała popularność zespołu w Polsce, gdzie możliwe było nabycie tylko jednej płyty Noir Désir - Des visages des figures była w zasadzie wynikiem bariery językowej. Niemal niemożliwe było znalezienie o nich czegoś w polskim internecie. Język francuski nie kojarzy się z rockiem, raczej ze spokojnymi, romantycznymi balladami. Noir Désir jest w stanie przełamać wszystkie te stereotypy.

Bertrand Cantat, który może się pochwalić niebywałymi zdolnościami głosowymi i skłonnością do eksperymentów, śpiewał zawsze z ogromnym zaangażowaniem, a dla całego zespołu idea w muzyce była ważniejsza od kwiecistego przekazu. Ciągła ewolucja i dążenie do osiągnięcia własnego stylu pozwoliła uniknąć Noir Désir podążania za modą i naśladownictwa.

Album Des visages des figures spotkał się ze znakomitym przyjęciem w rodzimej Francji, gdzie otrzymał nagrodę francuskiego przemysłu muzycznego les Victoires de la Musique za najlepszy album rockowy.

W 2002 zespół wystąpił w Polsce w warszawskim klubie muzycznym Proxima.

27 lipca 2003 Bertrand Cantat, wokalista zespołu dotkliwie pobił aktorkę Marie Trintignant, która przewrócona przez Cantanta doznała urazu głowy i w efekcie zapadła w śpiączkę; zmarła 1 sierpnia. Sąd w Wilnie, gdzie doszło do zdarzenia, skazał muzyka na 8 lat więzienia. Odbył 4 lata kary w więzieniu koło Tuluzy, po czym został wypuszczony warunkowo 16 października 2007.

Grupa reaktywowała się po opuszczeniu przez Cantata więziennych murów i zapowiadała wydanie nowego albumu na rok 2009. Zamiast tego grupa wydała dwie nowe piosenki i (za darmo) udostępniła je do pobrania ze swojej strony internetowej.
Gagnants/Perdants oraz remiks piosenki Temps des cerises są ostatnimi utworami jakie Noir Desir kiedykolwiek wydało.
Po tym wydarzeniu na oficjalnej stronie interentowej grupy pojawił się wpis " Szukasz oficjalnej strony Noir Desir? Noir Desi już nie istnieje... W grudniu 2010 roku grupa postawiła kropkę. "

Dyskografia
Où veux tu qu'je r'garde? (1986)
Veuillez rendre l'âme (à qui elle appartient) (1989)
Du ciment sous les plaines (1991)
Tostaky (1992)
Dies Irae (live) (1994)
666667 Club (1996)
One Trip / One Noise (1998 - remixy)
En route pour la joie (2000 - wydawnictwo przekrojowe)
Des visages des figures (2001)
Noir Désir en public (2005)
Noir Désir en images (DVD) (2005)

www.noirdez.com/
www.noirdesir.blox.pl/

Edytuj wiki

Nie chcesz oglądać reklam? Ulepsz teraz

Podobni wykonawcy

Aktualności

API Calls