Biografia
-
Lata aktywności
1995 – teraz (29 lat)
-
Założono w
Helsinki, Uusimaa, Finlandia
-
Członkowie
- Henri Sorvali (1995 – teraz)
- Marko Tarvonen (1999 – teraz)
- Markus Eurén (2000 – teraz)
- Mitja Harvilahti (2000 – teraz)
- Ville Sorvali (1995 – teraz)
Moonsorrow jest fińskim zespołem folk metalowym, pochodzącym z Helsinek, założonym w 1995 roku.
Są mistrzami kompozycji długich, epickich utworów. Unikają określania swojej muzyki "viking metalową" ponieważ teksty nie dotyczą bezpośrednio Wikingów, ale fińsko-skandynawskich tradycji, legend oraz poezji. Są pisane w języku fińskim. Przykładem jest album Voimasta Ja Kunniasta, odnoszący się do Hávamál (pol. Pieśni Najwyższego), czyli sentencji wypowiadanych przez Odyna.
Historia -
Moonsorrow został założony w 1995 roku, przez kuzynów Henri i Ville Sorvali w ich rodzinnym mieście, Helsinkach. Idea, aby tworzyć epicki metal w narodowym klimacie, towarzyszyła grupie od początku. Bez względu na to, jak muzyka ewoluuje na przestrzeni lat, te wytyczne pozostają dla grupy niezmienne.
W latach 1996-1998, Moonsorrow nagrał cztery dema: "Metsä" wydany w 1997 i "Tämä ikuinen talvi" (Nieprzemijająca Zima) w 1998, oraz pozostałe dwa, które zostały zniszczone lub zagubione, nie wychodząc nigdy na światło dzienne. Aż do momentu przyłączenia się Marko Tarvonena, zespół korzystał z automatycznej perkusji.
2000 rok zaowocował nagraniem "Suden Uni" (Wilczy Sen) (wyd. 2001), stworzonym w Tico Tico Studios, który był dla zespołu w owym czasie "drugim domem". Płyta łączyła elementy fińskiego pogaństwa z elementami folku. Przez miłośników ciężkich klimatów została uznana za fenomenalne dzieło.
Po Suden Uni, do Moonsorrow dołączyli Mitja Harvilahti i Markus Eurén. Jeszcze w tym samym roku, 2001, została wydana druga płyta studyjna, "Voimasta Ja Kunniasta" (Honor i Chwała). Po raz pierwszy zespół zdecydował się nagrać osobne intro otwierające płytę. Zawiera ona jedne z najwspanialszych i najstaranniej opracowanych epickich utworów. Ciężka praca przyniosła wspaniałe efekty, godnego następcę "Suden Uni" oraz, zdaniem sporej części fanów, najlepszą płytę Moonsorrow.
Na trzecią płytę, zatytułowaną "Kivenkantaja", przyszło czekać do 10 maja 2003 roku. Zespół zadbał o utrzymanie klimatu z wcześniejszych wydawnictw.
W 2005 roku została wydana "Verisäkeet" (Krwawe Wersety). Do jej nagrania zostały użyte archaiczne instrumenty, jak kantele i jouhikko, oprócz tradycyjnych, obecnych na poprzednich płytach. "Verisäkeet" jest nieco surowsza i zaczyna niejako nową erę Moonsorrow, kiedy to ich muzyka staje się mniej "przyjazna dla ucha". Na płycie znajduje się bardzo ceniony, epicki utwór "Jotunheim". Dwa lata później, w 2007, ukazuje się wyczekiwana "V-Hävitetty". Niestety, swoją surowością zraziła wielu fanów Moonsorrow, preferujących bardziej folkowe, starsze brzmienia. Płyta podzieliła miłośników zespołu. Dziwi także zaskakująca forma "V-Hävitetty" - zawiera ona jedynie 2, ale za to ekstremalnie długie utwory.
Od tej koncepcji odchodzi nieco EP Tulimyrsky z 2008, gdzie, choć nie do końca, grupa łagodzi odrobinę swoje brzmienie. Tytułowy Tulimyrsky, idąc śladem "V-Hävitetty", trwa około pół godziny.
W 2011 roku, po czterech latach pojawiła się nowa płyta zatytułowana "Varjoina Kuljemme Kuolleiden Maassa". Prezentuje to, do czego Finowie z Moonsorrow przyzwyczaili fanów przez lata. Długie, rozbudowane utwory nasączone monumentalnymi partiami i specyficznie skomponowanymi melodiami. Płytę, będącą koncept-albumem, tworzą cztery zasadnicze, ponad dziesięciominutowe utwory przeplatane krótkimi przerywnikami. Zespół podążył drogą poprzedniego albumu (pomijając formę); utwory są surowe, głębokie, a zastosowanie archaicznego i folkowego instrumentarium znacznie ograniczone. Mimo to "Varjoina…" zebrała dobre recenzje.
Muzycy -
* Henri Sorvali - gitara elektryczna, śpiew, instrumenty klawiszowe (występuje także w Barathrum oraz Finntroll)
* Ville Sorvali - gitara basowa, śpiew
* Mitja Harvilahti - gitara elektryczna
* Markus Eurén (ur. 1978) - instrumenty klawiszowe
* Marko Tarvonen - perkusja (także w Chaosbreed)
Goście -
* Tomas Väänänen (Thyrfing) - wokal, gościnnie na "Hävitetty"
* Hittavainen (Korpiklaani) - skrzypce, jouhikko, nagrania
* Janne Perttilä (Rytmihäiriö) - gitara, wokal na koncertach
Dyskografia -
* (1996) Thorns of Ice (Demo)
* (1997) Metsä (Demo)
* (1997) Promo (Demo)
* (1999) Tämä Ikuinen Talvi (Demo)
* (2001) Suden Uni (LP)
* (2001) Voimasta Ja Kunniasta (LP)
* (2003) Kivenkantaja (LP)
* (2005) Verisäkeet (LP)
* (2007) V: Hävitetty (LP)
* (2008) Tulimyrsky (EP)
* (2011) Varjoina Kuljemme Kuolleiden Maassa (LP)
Opisy wykonawcy w Last.fm są edytowalna dla każdego. Poczuj się autorem i umieść swoje informacje!
Całość tekstu udostępnionego przez użytkowników na tej stronie jest dostępna w oparciu o licencję Creative Commons Attribution-ShareAlike; zastosowane mogą być takżę dodatkowe warunki.