Biografia
-
Urodzony
5 września 1912
-
Urodzony w
Los Angeles, Los Angeles County, California, Stany Zjednoczone
-
Zmarł
12 sierpnia 1992 (wiek 79)
John Cage (ur. 5 września 1912 w Los Angeles, zm. 12 sierpnia 1992 w Nowym Jorku) – amerykański kompozytor współczesny. Jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci współczesnej kultury. W swych ekstrawaganckich realizacjach poszedł dalej niż jakikolwiek inny kompozytor współczesny. Przykładami utworów, które zainicjowały dyskusję o granicach muzyki były Tacet 4'33" – 4 minuty i 33 sekundy ciszy, „granej” przez orkiestrę lub jakikolwiek instrument czy zespół, lub też Imaginary Landscape No. 4, w którym muzyką są dźwięki 12 radioodbiorników obsługiwanych przez 24 osoby regulujące długość fal oraz głośność. Wszystkie te dokonania nie były wygłupami, lecz miały, według kompozytora, istotne – filozoficzne i kulturowe – uzasadnienie. Istnieją kompozytorzy awangardowi i tradycjonaliści. Cage był czołowym przedstawicielem tej pierwszej grupy.
John Cage od dzieciństwa uczył się gry na fortepianie. Jego dalsza edukacja muzyczna obejmowała tradycyjne studia w konserwatorium Pomona College oraz własne poszukiwania twórcze w czasie licznych podróży. Cage odwiedzał kraje wschodnie: Filipiny, Koreę, Laos a nawet wyspy Riukiu i wyspę Kingmanriff na Pacyfiku. Pozostawał pod wpływem filozofii Wschodu – buddyzmu Zen oraz księgi I Ching, co także wpłynęło na jego postawę twórczą. Był wegetarianinem. Mistrzami Cage’a byli Arnold Schönberg i Henry Cowell. Z wpływów Schönberga wynikało dążenie do totalnej organizacji dzieła muzycznego. Wpływy Cowella uwidoczniły się w intensywnym użyciu instrumentów perkusyjnych oraz preparowanych instrumentów. Właśnie preparowany fortepian stał się ulubionym instrumentem Cage’a. Cage wynalazł wiele sposobów jego preparowania, spośród których najbardziej pospolitym było zakładanie na struny stalowych nakrętek. Cała twórczość Cage’a związana była z muzyką elektroniczną. Cage znany był także z muzycznych eksperymentów łączących gatunki muzyczne. Utwór Musicircus obejmuje wszystkie gatunki: od muzyki poważnej przez jazz i rock do musicalu, a to wszystko w połączeniu z pantomimą i filmem.
John Cage,jeden z najśmielszych eksperymentatorów współczesnych,należy do czołówki amerykańskiej awangardy.Studia kompozytorskie odbywał pod kierunkiem R.Buhilga,A.Weissa,H.Cowella i A. Schönberga, pianistyczne u F.Ch Dillon w Los Angeles i Lazare-Levy'ego w Paryżu.
Cage był zamiłowanym kolekcjonerem instrumentów,szczególnie perkusyjnych (organizował szereg podróży koncertowych po Ameryce z zespołem orkiestralnym składającym się z instrumentów perkusyjnych)Stosował jako pierwszy tzw. "preparowany fortepian",którego brzmienie na skutek przymocowanych do strun rozmaitych przedmiotów z metalu,drewna,gumy lub bambusa przypomina brzmienie perkusyjnych zespołów stosowanych u ludów wschodnich i na którym gra się nie tylko za pomoca palców,lecz także pieścią,łokciem lub przedramieniem.
Cage był zwolennikiem techniki aleatorycznej.Utwory jego mają charakter improwizacji,zapisanych dokładnie tylko w warstwie ich przebiegu czasowego,nie zaś w warstwie formalno-materiałowej.
Twórczość kompozytorska zawiera dwadzieścia kilka baletów (m. in. The Seasons 1947), Concerto na preparowany fortepian i orkiestrę kameralną 1951,szereg kompozycji na zespoły perkusyjne: m. in. Construction in Metal 1939,Second Construction 1940,Third Construction 1941,Imaginary Landscapes ( I 1939,II 1940,III 1942,IV 1951,V 1952) ; Winter Music 1957,Music Wal 1958,Concerto na fortepian i orkiestrę 1958,TV Köln 1958,Sounds of Venice 1959,Music for Wind Instruments 1960,Theatre Piece 1960,Variations I 1959,II 1962 Atlas eclipticalis 1962 ; utwory kameralne,fortepianowe (Music of Changes 1951) , wokalne.
Concerto na fortepian i orkiestrę (1958)Cage'a to jedno z najosobliwszych dzieł muzyki współczesnej. Pianista ( w intencji Cage'a - znakomity i ekscentryczny David Tudor)ma do dyspozycji 84 elementy kompozycyjne,którymi rozporządza dowolnie.Towarzyszące fortepianowi instrumenty mają wypisane dokładnie głosy,które przewidują materiał ścisły i dowolny.Równie dowolna jest liczba wykonawców i czas trwania.Dzieło kompozytora jest samo w sobie nie ukończone,mimo to każde wykonanie kompozytor uważał za definitywne. "Zamierzeniem moim było objąć krańcowe zjawiska,takie,jakie się często spotyka w świecie natury,np. w lesie lub na ulicach miasta"-tak pisał o Koncercie jego autor.
Atlas eclipticalis na wielką orkiestrę (1961/1962) opiera się na 86 instrumentalnych partiach ,które można wykonywać w całości albo częściowo,grupowo,kameralnie czy orkiestrowo ,z udziałem lub bez udziału utworu Winter Music na fortepian solo lub zespół,w wersji elektronicznej z użyciem amplifikacji i głośników.Jest to w całości kompozycja otwarta,swobodna,zanotowana w postaci bardzo dowolnej dla realizacji,operująca dodatkowo jeszcze dużą ilością dowolności w innych zakresach.Autor posłużył się jako modelem atlasem astronomicznym : przeniesienie punktu położenia gwiazd na przestrzeń muzyczną odbyło się oczywiście przy sporym udziale umownych metod transpozycyjnych.kompozycja Atlas eclipticalis znana jest w różnych wersjach,również z udziałem tancerzy.
Opisy wykonawcy w Last.fm są edytowalna dla każdego. Poczuj się autorem i umieść swoje informacje!
Całość tekstu udostępnionego przez użytkowników na tej stronie jest dostępna w oparciu o licencję Creative Commons Attribution-ShareAlike; zastosowane mogą być takżę dodatkowe warunki.
